Gangwon-do | deel 1

Het is maandag 14 juli, 10.00 uur. We worden verwacht in het ‘International House’, een paar minuten lopen van onze dorm. In een kamer met goedwerkende airco maken we eerst kennis met de directeuren en leidinggevenden van het programma: ze wensen ons veel plezier, wijsheid en gezondheid toe. Dan is het woord aan de ISV’s (International Student Volunteers). Dit zijn studenten van Konkuk University die ons gedurende deze zomer begeleiden, van het helpen bij praktische zaken tot het organiseren van uitjes. Ze stellen zichzelf enigszins timide en giechelend voor met hun Koreaanse naam (bijv. Hyun-ji Kim) en hun Engelse naam (bijv. Becca). Alle vrijwilligers hebben een Engelse naam omdat het simpelweg makkelijker is voor buitenlanders en ook voor henzelf buiten Korea. Ze krijgen deze Engelse naam van hun ouders of kiezen er zelf een, dat verschilt per persoon. Anderhalf uur na de start gaan we (inmiddels rillend van de kou, zo goed werkt de airco) naar buiten om de campus te bekijken.

- Welcome Party -

Na de middagactiviteiten staat ’s avonds een welcome party op de planning. We lopen tegen zessen een paar straten door en schieten vervolgens een zijsteeg in. We gaan bij een ogenschijnlijk klein tentje naar binnen, maar boven kunnen we met de groep van 30 buitenlanders en 15 ISV’s makkelijk zitten. Vanavond staat Koreaans eten op het menu. Dat houdt bijv. in bonen/zeewiersoep met tofu en allerlei kleine hapjes, waaronder … gebakken inktvis. Het duurde even voordat ik de moed had om de kleine inktvisjes met zuignappen en al te proberen. Dat kwam eigenlijk door hoe het eruit zag. Het bleek nogal taai en het was, hoe kan het ook anders, goed gekruid. Super lekker? Niet perse. Maar ik proef wel alles wat op tafel komt!

Ik zit aan een gezellige tafel met een Duitse, Schotse, Amerikaan, Zwitser, andere Nederlander en een paar ISV’s. Al snel wordt ons gevraagd of we Soju willen proberen. Het lijkt een Koreaanse versie van vodka, van rijst gemaakt en rond de 13% alcohol. Het is me opgevallen dat Soju hier veel gedronken wordt, ik zie bij de restaurantjes vaak een afbeelding van de fles. Soju wordt als shotje los gedronken of wordt gemengd met Koreaanse bier. Na een gezellige paar uur moeten we weer richting campus. Maar omdat het nog vroeg is, willen we met een groep nog een drankje doen ergens. “Are you sure?? You have to be at the bus by 08.30 tomorrow morning!” Nadat we vijf keer beloofd hebben dat we niet te laat zullen komen, gaan we verder en hebben we een hele leuke avond!

- Gangwon-do, here we come -

De volgende dag zijn we zoals beloofd allemaal op tijd bij de bus. Eerlijk is eerlijk, we hebben ons wel eens energieker gevoeld. Er staan twee bussen voor de groep klaar, ik neem plaats in de tweede. Onze reisleider is een Koreaanse dame, haar Engelse naam is Enis maar we mogen haar Princess noemen. Ehh, ok. Ze ziet de kleine oogjes in de bus en belooft maar een half uur aan het woord te zijn zodat we de resterende twee uur kunnen bijslapen. Ze legt uit wat we gaan doen en leert ons een paar Koreaanse woorden. Anderhalf uur later is ze nog steeds aan het woord. Ik vecht echt hard tegen de slaap en mijn ochtendhumeur en probeer (niet geheel succesvol) om leuk mee te doen. Eindelijk mogen we even slapen. Een kwartier later “Ding dong ding dong, this is your wake-up call everybody wake up”…. We zijn op onze eerste bestemming in Gangwon-do. Dit is een provincie in het noordoosten van het land. In Seoul (605 km2) wonen tien miljoen mensen, hier (20.000 km2) wonen ongeveer 1,6 miljoen mensen. Onderweg zien we veel groen en veel bergen. De huizen zien er allemaal netjes uit, zo op het eerste oog in elk geval geen teken van armoede.

Onze eerste stop is Nami Island. Een soort theme/romantic eiland met van alles voor jong, oud, familie en stelletjes. Veel groen, mooie vijvers, bijzondere gebouwen en beelden. Het is er druk: veel mensen komen hier om af te koelen en om de stad te ontvluchten. We hebben een uur om rond te lopen en genieten van de temperatuur. Dit is voor het eerst dat ik veel ouderen heb gezien - in de stad lopen veel en veel meer jonge mensen rond. Na de bbq chicken lunch (ook weer aan tafel bereid) gaan we door naar Goseong-gun Unification Observatory ofwel de grens tussen Noord- en Zuid-Korea. Nu is dit niet de feitelijke grens tussen de beide landen, maar een derde safety grens tussen de twee. Mijn eerste indruk: toch wel toeristisch. Nadat we een berg oplopen, hebben we een prachtig uitzicht van strand, zee en bergen. Verderop ligt Noord-Korea, maar we zien er dus weinig van. We rijden door naar ons hotel en hebben een gezamenlijk diner. Ik zit samen met mijn roomy bij twee meisjes uit Macau aan tafel. Ze zijn heel stil en verlegen en durven niet zo goed in het Engels te praten. Na ruim een uur smalltalk op gang te hebben gehouden, ben ik kapot en kruip ik mijn bed in. In dit hotel hebben ze overigens ook een lege kamer waar je op de grond slaapt. Ook dit heb ik natuurlijk even uitgeprobeerd :)

Gangwon-do deel 2 volgt snel! Liefs Sas

(Klink bij Foto's op 'Ga naar het overzicht' om alle foto's te bekijken)